95.7.21

السلام علیک یا اباعبدالله الحسین

امروز روز عاشورا بود.... متاسفانه امسال نتونستم زیاد بهره بگیرم از این ده روز... امیرعباس از اول هفته مریض بود و البته خودم و البته اگر نبود هم نمیگذاشت جایی برم.

نمیدونم چرا انقدر میترسه ... از مراسمی که توش تاریک باشه ... سروصدا زیاد باشه ...بلندگو با صدای بلند باشه ... حالا میخواد عزا باشه خدایی نکرده میخواد عروسی باشه...

نه گذاشت تعزیه درست ببینیم همش گفت بریم ... نه گذاشت توی هیات بشینیم همش گفت بریم...

خلاصه که هیچی 

فقط امروز با خاله ش رفتیم بیرون تا حرم و یه دوری زدیم و برگشتیم توی پارک کمی بازی کرد و اومدیم خونه...

علت اینهمه ترسش رو درست نمیفهمم... 

از اول مهر ماه شروع کردم به ترک دادن امیرعباس... شیر دادن رو میگم

هفته اول روزها بهش شیر نمیدادم  ولی موقع خواب بعدازظهر و شب تا صبح شیر میدادم مشکلی زیاد نداشتم.

هفته دوم شروع کردم به شیر ندادن موقع خواب ظهر و شب ... وای شب اول کلی گریه کرد و روزها هم ... البته توی یه سری شرایط هم عادت کرده شیر بخوره اون موقع ها هم خیلی نااروم بود.

مثلا بعد حمام موقع سشوار کردن موهاش برای همین هم مریض شد چون نگذاشت درست موهاش رو خشک کنم و همش بهانه شیر گرفت و گریه کرد. موقعی که زمین میخوره یا طوریش میشه و موقع خواب که دیگه واویلا...

اما متاسفانه این هفته چون مریض بود تمام شب بهش شیر دادم روزها هم بهانه میگیره اما همش فرار کردم تقریبا عادت کرده که روزها تقاضای شیر نکنه اما موقع خواب بهانه میگیره..

شب اول خیلی سخت بود خودم گذاشته بودمش روی شونه هام و گریه میکردم... بعدم تازه قهر کرد و دمرو خوابید نگذاشت بگذارمش روی پام... عجب ماجرایی این بچه داری... تازه بعدم نوبت پوشک ... واویلا

خلاصه ها روزها مثل برق و باد میگذره و امیرعباس هم بزرگ میشه.

رفتم اسمش رو کلاس نوشتم.  کلاس مادر و کودک اما متاسفانه فقط دو جلسه رفتیم و این هفته بخاطر مریضی امیرعباس نشد ان شاالله هفته دیگه میبرمش توکل به خدا.

خیلی گوشه گیر شده همش به من وابسته شده باید یاد بگیره تو جمع بچه ها باشه و تنها و بتونه از خودش دفاع کنه و حقش رو بگیره ...

تا ببینیم چی پیش میاد.

عزاداریها قبول و التماس دعا... فعلا ... خدا ان شاءالله به حق شش ماهه اقا امام حسین علیه السلام همه کوچولوهارو حفظ کنه امیرعباس مارو هم حفظ کنه که خیلی چشم میخوره...

الهی آمین