94.02.09

سلام

بالاخره اقا امیرعباس یه فرصتی برای نوشتن داد...

جدیدا خیلی شیطون شده ... چهاردست و پا مثل جت میره و دستش رو به مبلها میگیره و البته هرچیزی تا بلند بشه و بایسته ... همه چیز رو به قول قدیمی ها به دیوار اویزون کردیم ....

جیغ های وحشتناکی میزنه ... گاهی اوقات احساس میکنم بخاطر اینه که نمیتونه حرف بزنه ... گاهی بخاطر جلب توجه هست که انتظار داره فقط به اون توجه کنیم ...گاهی اوقات ذوق میکنه ...خلاصه که هرچی هست گوشهامون رو داغون کرده ....

حسابی وقتم رو گرفته ... تقریبا نصف شدم ... نه میذاره چیزی بخورم ... نه میذاره استراحت کنم...

بدجوری هم وابسته شده به من ...گاهی شبها حتی بغل باباش هم نمی ایسته ... نسبت به غریبه ها حساس شده و تقریبا کمتر بغل کسی میره ...

خیلی خوش اخلاقه و همش میخنده به همه ... اما خوب داره یاد میگیره که بغل غریبه ها نره و غریبی میکنه ...

بخاطر همین هم همش چشمش میزنن...

غذاش رو خوب نمیخوره ... بعضی روزها البته چرا ... اما مدتیه همش بیقراره ... شبها خوب نمیخوابه... دکتر میگه مال دندونهاشه ... یا مال رفلاکسش ... دو روزه دایمتیکون بهش میدم بهتر شده نسبتا...

خلاصه که خیلی بیقراره و همش بهانه گیری میکنه ... دیگه تو رورواک نمیشینه ... فهمیده که توی رورواک اسیره و نمیتونه همه جا بگرده ... ترجیح میده ازاد باشه تا همه جا سرک بکشه و شیطونی کنه...

عاشق سیم برق و گوشی تلفن و کاسه و بشقاب و قاشق و لیوان و اب بازی و ....

خلاصه بیشتر وسایلی که بهش مربوط نیست تا اسباب بازی های خودش ...

سرم رو حسابی گرم کرده ... گرم که چی بگم جوش اوردم....

بچه دوست داشتنی شده همه دوستش دارن هرجا میریم بهش گیر میدن و باهاش بازی میکنن ....

اخرین عکسهای ده ماهگی.