94.03.03

سلام

امروز روز ولادت امام سجاد علیه السلام هست... ماه شعبان و اعیاد مبارکش شروع شده اما من حالم خیلی بده ...

بعضی وقتها روح ادم انقدر مریض میشه که هیچی به ادم ارامش نمیده ... نه گریه نه خنده نه جشن نه عزا نه خوندن قران و ذکر و دعا نه بیرون رفتن نه تنها موندن ...

حالم خیلی بده... دلم خیلی شکسته خیلی ....... انگار که با پتک زدن توی روحم و داغونش کردن .......

هرکاری میکنم اروم بشم نمیشه... تلویزیون خندوانه میده همه میخندن اما من اشک میریزم ... خیلی وقته درست نخندیدم ... یا بهتره بگم از ته دلم نخندیدم... همش خنده های الکی و مصنوعی و بخاطر دل دیگران بوده ...

یادم نیست اخرین باری که شاد بودم کی بوده ... میدونم الان بمب چقدر ناشکری به طرفش شلیک میشه ... اما ناشکری نیست ... میدونم باید بخاطر داشتن یه بچه سالم و شاد خداروشکر کنم ... میکنم اما خودم ...

بگذریم...

متاسفانه این روح و روان خسته و مریضم روی امیرعباس هم اثر گذاشته و این چند روز اونهم همش بیقراره و گریه میکنه و بهانه میگیره...

درست غذا نمیخوره بیشتر داره منو میخوره ... شب تا صبح ... صبح تا شب ... این بیشتر منو کلافه کرده ...

اما تقصیر او چیه ...

دندون بالاییش یکیش زده بیرون اما تقریبا سه چهارتا از لثه های بالاش پر تاوله نمیدونم مگه چند تا میخواد دربیاره ... حسابی کلافه و عصبی شده ...

دیگه حوصله نوشتن ندارم...